Het was vandaag een mooiere fietsroute dan gisteren. Vandaag ging de route veel meer door het platteland en veel minder door de bebouwde omgeving. Af en toe was er zelfs een prachtig landweggetje met mooie boerderijen.

Het was opnieuw een erg warme dag. Gelukkig kon ik vroeg ontbijten, om half zeven, zodat ik al om kwart over zeven op de fiets zat. De fietspaden waren veel minder hobbelig dan gisteren, zodat de extra snelbinder in mijn tas kon blijven. De binneweggetjes waren wel verraderlijk, met hobbels en scheuren, maar die kon ik gelukkig steeds ontwijken.

Bij Bremerhaven moest ik met de pont over de Weser varen. Er stonden ongeveer twaalf fietsers, waarvan er tien een e-bike hadden. Duitsland zit dus ook op de e-bike.

Wat mij opviel was dat er nergens op het land gesproeid werd. Waarschijnlijk is er een sproeiverbod. De droogte is hier ook een probleem dat met vette koppen de voorpagina’s van de kranten haalt. Jammer dat er weinig veldbloemen te zien zijn, zoals recent wel het geval was op onze tocht door Vlaanderen. Maar dat is natuurlijk ook het jaargetijde. Dat geldt ook voor de rhodondendrons, waar de streek vanaf Westerstede beroemd om is. Ik ben hier eens in de rhodondendrontijd doorgefietst en het was werkelijk schitterend. Nu zag ik alleen de (soms enorme) struiken.

Vergeleken met gisteren zit ik nu in een heel simpel plattelandshotel, hotel Zur Lindein Hemmoor. Ik heb een simpele, maar prima kamer. Het restaurant is grofstoffelijker. Bij de redelijke scholfilet kreeg ik voldoende, heerlijke aardappelen voor een klein gezin en een flinke sauskom gesmolte boter. Het is een familiebedrijfje met zeer aardige mensen. Ik kan al vanaf zes uur ontbijten, maar ik ga lekker uitslapen tot zeven uur.