Noto is een stadje op ruim dertig kilometer van Siracuse. Het staat op de UNESCO werelderfgoedlijst en dit weekend vindt er het jaarlijkse bloemenfeest – het festa dei fiori – plaats. Redenen genoeg om er met een treinritje van een half uur naar toe te gaan.
Wij waren niet als enigen op dat idee gekomen. Het piepkleine treintje puilde uit van de passagiers en er stonden nog steeds mensen op het perron die ook graag mee wilden. Na wat telefoneren door de conducteur werd er een extra bus ingezet. Wij kozen toch maar voor de iets minder volle trein.
Als verwende Nederlanders verwachtten wij een stadje vol bloemen, maar dat viel een beetje tegen. Het bleek één smalle straat te zijn die bedekt was met een tapijt van bloemen. Mooi, maar toch wat weinig om dat zo enorm aan te prijzen. Verder was er een enorme braderie met slenterende mensen, die wij in Nederland niet snel zouden bezoeken. Gelukkig waren er ook nog de mooie monumenten die we konden bezoeken. En er waren een paar kleine muziekkorpsen.
Behalve de onvermijdelijke kerken (nog steeds mooi en een bezoek waard) bezochten we het paleis van de voormalige prins, het Palazzo di Nicolaci.
Om de grootste drukte te vermijden, namen we om 15:45 uur de trein weer terug naar onze standplaats Siracuse. Daar werd de toch al bewolkte dag behoorlijk donker, maar het ging niet regenen. Het blijft wel koel.
Lieve Henk en Eric,
Mooie verhalen, prachtige foto’s, lekkernijen eten en niet alleen cultuur,maar ook mensen bekijken. Kortom volop genieten. Het is weer een feestje om het te lezen.
Lieve groet Jos en Marjo