De Grieken hebben met zo’n miljoen mensen in het zuidoosten van Sicilië gewoond en heel wat restanten van bouwwerken nagelaten. Het Teatro Greco dateert uit de eerste helft van de vijfde eeuw voor Christus en wordt nog steeds gebruikt. Er konden maximaal 16000 mensen in, tegenwoordig minder omdat een deel onbruikbaar is.
Bij het theater in de buurt is een hoge grot waar je in kunt lopen en die een bijzondere akoestiek heeft. Bijna iedereen maakt er vreemde geluiden, zingt of fluit. Caravaggio was hier ook en hij noemde deze grot het ‘oor van Dionysus’, een Griekse tiran.
In het archeologische museum van Siracuse kun je duizenden brokstukjes van de oudheid bewonderen. Gelukkig zijn er ook grotere brokken en zijn er heel war scherven met monnikengeduld in elkaar gepast tot vaasjes, vazen en beeldjes en beelden.
We hebben deze museumdag natuurlijk een beetje aangekleed met gezellig terrasbezoek en Italiaans ijs. Dat levert behalve rust voor mijn zere voeten en lekkernijen, ook een studie op van de Italianen.
Het is een open deur, maar ze voldoen toch wel heel erg vaak aan het stereotype beeld dat wij van hen hebben: zeer aanwezig, veel praten (sommigen lijken nooit adem te hoeven halen) en veel aandacht voor het uiterlijk. Vrouwen hebben lang haar, gelakte nagels, opvallende kleding en zijn dus zeer aanwezig. Mannen hebben een baard, of zijn minstens een week vergeten zich te scheren, hebben een zonnebril, zoenen elkaar net zoveel als de vrouwen en zijn heel bewust nonchalant. Vooral in het trendy café-restaurant waar wij even op adem kwamen, zagen we ze in groepjes. Leuk om naar te kijken. Een hele dag alleen maar de oudheid wordt anders een beetje eentonig…
Ik ben weer helemaal bij.
Leuk en onderhoudend om te lezen met mooie foto’s.
Bedankt
Jos