Op de fiets naar Denemarken – dag 6 – Brørup – Gammelstrup – 85km
Vanmiddag ben ik gearriveerd op mijn bestemming, bij vrienden in Gammelstrup. Mijn tocht op de fiets naar Denemarken zit er dus op! Ik heb de geplande route voor vandaag aangepast en gekozen voor kleinere binnenwegen. Toch was er weer veel verkeer, waarschijnlijk omdat het een zaterdag in de vakantieperiode was. Gelukkig had ik ook rustige trajecten met mooie korenvelden en prachtige wolkenluchten. Dat is voor mij Denemarken.
Op mijn route kwam ik door Jelling, waar een belangrijk monument is dat zelfs op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. Het is een tweetal grafheuvels met twee grote stenen met inscripties met runentekens. De teksten laten de overgang zien van de oude cultuur tot circa 900 naar de christelijke periode. De stenen worden nu bewaard achter glas om verdere aantasting te voorkomen. Het hele gebied wordt zo ingericht dat het monument goed tot zijn recht komt.
De 35 km van Jelling naar Gammelstrup gaat door het mooie gebied bij het riviertje de Gudenå. Het is hier heerlijk fietsen op kleine weggetjes met heel weinig verkeer. Toch ben ik blij op mijn bestemming te arriveren.
Nu van de mooie tuin genieten, hier bij onze vrienden in Gammelstrup.
Ook een fietstocht maken, maar je wilt weten hoe je dat aanpakt? Kijk dan eens op de fietspagina van eco-reizen.nl/.
Naar Denemarken – dag 5 – Tønder – Brørup – 73km
Met ruim 70 kilometer was het vandaag de kortste rit van mijn fietstocht naar Jutland. Het was ook de eerste volledige dag in Denemarken, want het grootste deel van de tocht, vier dagen, gaat door Noord-Duitsland. Dat is een afstand waarop je je snel verkijkt, maar toch ruim 400 kilometer lang is.
Het is weer even wennen aan de Deense opschriften, maar met een beetje goede wil is er meestal wel iets van te maken. Zo kwam ik veel velden tegen waar je je eigen bos bloemen kunt plukken. Dat begrijp ik tenminste.
Het landschap verandert ook. Hier zie ik veel meer korenvelden en minder maïs. Ik houd van de goudgele korenvelden in het glooiende landschap, zeker als daar een mooie lucht boven prijkt. Daar moest ik vandaag lang op wachten, want het was aanvankelijk erg bewolkt. Maar ik heb toch een foto kunnen maken van zo’n uitzicht.
Jammer genoeg ging mijn ‘nieuwe’ route (ik wilde eens iets anders dan de voorgaande jaren) veel over doorgaande wegen. Af en toe kwam ik door een dorp. De dorpen zijn eigenlijk bijna altijd heel saai, met als centrale punt een supermarkt (als die er al is!), maar af en toe kom je ineens langs zo’n typisch Deens kerkje.
Ik was blij met de korte afstand van vandaag, want er werd opnieuw onweer voorspeld vanaf een uur of twee in de middag. In plaats van regen en onweer kwam er juist steeds meer mooi weer. De buien trokken net ten zuiden van mijn route voorbij.
Mijn hotel is eigenlijk een kegelbaan met een hotel er naast. Ik dacht toch wat gerommel van onweer te horen, maar dat waren de kegelballen. Binnen hoor ik er niets van.
Mijn fiets mocht mee naar de kamer, want daar was verder nergens een goede plek voor.
Tot slot moet ik natuurlijk nog terugkomen op de kwaliteit van de Deense fietspaden, waar ik gisteren zo de loftrompet over stak. Als er een fietspad is, dan is het van goede kwaliteit, eerlijk is eerlijk. Het jammere is echter dat de doorgaande wegen meestal helemaal geen fietspad hebben. Alleen als je bij een rotonde komt dan verschijnt er ineens een aparte fietsstrook. Toch zijn de wegen behoorlijk druk (veel drukker dan andere keren, is mijn indruk). Van de zeventig kilometer heb ik er zo’n 25 op een hele drukke weg gefietst, 25 op een gematigd drukke weg en hooguit 20 kilometer op een fietspad of kleine binnenweg. Ik kwam trouwens geen enkele andere fietser tegen.
Morgen ga ik mijn ‘oude’ route over kleinere binnenwegen oppikken; die loopt hier gelukkig niet al te ver vandaan. Dat wordt alweer de laatste dag.
Naar Denemarken – dag 4 – Heide – Tønder 106km
De route begon vandaag mooi, met leuke, landelijke weggetjes door een licht glooiend terrein. Maar daarna kwamen er ook veel trajecten langs drukke wegen, soms zelfs zonder fietspad. Gelukkig was er dan wel een brede ‘vluchtstrook’.
Na de drukte kwam er steeds wel weer een rustig gedeelte. Het is eigenlijk heel bijzonder hoe je honderd meter van een drukke weg in de stilte kunt belanden. Soms is dat een romantisch dorpje, een andere keer zie ik ineens koeien in de wei. Ik realiseer me dat ik amper koeien in het veld zie. De meeste staan op stal, merkte ik daarna. Dat vind ik wel een achteruitgang. Het komt vast door mestquota of zoiets.
Dit gebied kun je, oppervlakkig gezien, best saai noemen, tenzij je van de stille weggetjes kunt genieten en op micro-niveau naar het landschap en de dorpen kijkt. Ook het lezen over de geschiedenis van dit gebied helpt. Gisteren zag ik bijvoorbeeld een gedenkteken met bijpassende teksten voor de slag bij Hemmingstedt, die plaatsvond in het jaar 1500. De Deense koning wilde met een fors leger een einde maken aan de lokale boeren republiek, maar slaagde daar niet in. De boeren hadden een veel kleiner leger, maar hielden stand onder leiding van Wulf Isebrand. Kortom, het is een gebied met een rijke historie. Zo zijn er veel meer zaken die het gebied tot leven brengen.
Aan de horizon zie je tegenwoordig geen boeren legers, maar grote aantallen windmolens.
De grens met Denemarken is vooral te merken aan de kwaliteit van het fietspad. Het honkebonkerige fietspad gaat op de grens over in een prachtig geasfalteerd pad. Daar kunnen de Duitsers nog iets van leren! Nu maar hopen dat ik morgen en overmorgen ook nog zo enthousiast ben.
Een paar kilometer over de grens ligt de aardige plaats Tønder, waar ik mijn intrek heb genomen in hotel Tønderhus.
Vandaag had ik opnieuw geluk met het weer. De dreigende luchten bleven voor mij uit gaan. Eén keer reed ik bijna een bui binnen, maar toen heb ik in een overdekt bushokje een broodje gegeten (als een soort zwerver). Daarna was de bui verdwenen.